Wiersze z profilu Wszyscy Działkowcy to jedna rodzina

admin1

Miłość jak drzewa

Miłość jest jak drzewa
Rośnie powoli
Jak wiśnia
Pokrywa się wiosną kwiatami
Jak dąb wiekowy
Przetrwa wszystkie burze
Sprzymierzy się z wichrami

Nie straszne jej błyskawice
Ogień i woda
Ziemia jej matką
Powietrze natchnieniem
Nie straszne jej złe słowa
Bo ona jest wszystkim
Ona spełnieniem

/Bohun/

admin1

Kto posadził, może wyciąć ?

Dokąd nas wiedzie ta polityka,
że nam drzewostan z dnia na dzień znika?
Padają skwery, parki i lasy,
smutne Rodaków czekają czasy.

Świergotu ptaków nie będzie słychać,
a ty nie będziesz miał czym oddychać.
Wiele gatunków zwierząt wyginie,
kraj się zamieni w wielką pustynię.

I ty dostaniesz w końcu zadyszki,
wskutek działania ministra Szyszki,
bo każdy, kto jest przyrody wrogiem
poniesie klęskę w walce ze smogiem.

autor

jlewan

Napisany: 2017-02-20

admin1

W zgodzie z miłością

Stary już jestem i Bóg wiedzieć raczy,
na ile jeszcze życia mi zostało,
lecz nie dam sobie myślenia wypaczyć,
raz dałem, cierpi wciąż dusza i ciało.

Wolność - tym wszystkim co mam najcenniejsze,
miłość wykładnią jej dla mego ducha,
studząc emocje, pozwalają wiersze,
siebie odkrywać by życiu zaufać.

Strach mnie nie wiedzie dziś na pokuszenie,
chcę by mój przekaz był jasny i prosty
i choć krytykę nader sobie cenię,
to własne pragnę wyciągać z niej wnioski.

Bo świat ogólnie, obłudy jest pełen,
strach sieje zazdrość, pychę i nienawiść,
lecz kiedy miłość moim przyjacielem,
ku prawdzie zmierzam która duszę zbawi.

autor

karat

Napisany: 2017-02-19

admin1

P A N Y !

No i przyszła nowa zmiana,
mamy rządy partii "Pana".
"Mały Książę" - wzrost nieduży,
mniej naprawia, więcej burzy.

Jego partia, "partią Panów",
a wokół pełno baranów!
Tylko oni ich wybrali,
jakby teraz ławy grzali?

Te sejmowe, z cud dietami,
emeryt za to latami,
ciuła grosze, nie odłoży.
Oni za to mogą pożyć!

Na mądrość monopol mają,
opozycji nie uznają.
Będzie dobrze, czy też plajta?
Prezesa Ino Słuchajta!

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2017-02-23

admin1

Dobry wieczór!

Jutro popłyniemy daleko,
Jeszcze dalej niż te obłoki.
Pokłonimy się nowym brzegom,
Odkryjemy nowe zatoki.

Nowe ryby złowimy w jeziorach,
Nowe gwiazdy znajdziemy na niebie.
Popłyniemy daleko, daleko,
Jak najdalej, jak najdalej przed siebie.

Starym borom nowe damy imię,
Nowe ptaki znajdziemy i wody.
Posłuchamy jak bije olbrzymie
Zielone serce przyrody.

/Autor: Konstanty Ildefons Gałczyński/

admin1

Marzenia są piękne
krążą wokół nas
Choć rzadko się spełniają
Dają szczęście nam
My o nich myślimy i pragniemy ich
Pragniemy by się spełniły
Bo chcemy spełnienia ich
Chcemy by się spełniły
Bo dają radość nam
A radość w naszym życiu
Ogromną wartość ma
A gdy nie mamy marzeń
Świat czarno-biały jest
Lecz naszą tajną bronią
Siła marzeń jest.

admin1

Przez prawdę do szczęścia

Być w zgodzie z życiem, to wyzbyć się złudzeń,
lecz wrażliwości dziecka nie zatracić,
dojrzeć, że szczęście choć rodzi się w trudzie,
warte jest przecież każdej, jednej pracy.

Chociaż są tacy, którym się wydaje,
że kosztem innych swej ulżą potrzebie,
lecz to nie wszystko by darmo się najeść,
ale zachować szacunek dla siebie.

Bo z sobą w zgodzie, to i w zgodzie z życiem,
czyste sumienie więc i czyste myśli,
choć doskonałość wśród pobożnych życzeń,
bądź wobec siebie uczciwym we wszystkim.

Miłość to wolność więc się jej nie lękaj,
a kiedy zbłądzisz poszukaj pomocy,
pokornym w życiu jest nie ten co klęka,
ale kto umie spojrzeć prawdzie w oczy.

autor

karat

Napisany: 2017-02-26

admin1

Przez prawdę do szczęścia

Być w zgodzie z życiem, to wyzbyć się złudzeń,
lecz wrażliwości dziecka nie zatracić,
dojrzeć, że szczęście choć rodzi się w trudzie,
warte jest przecież każdej, jednej pracy.

Chociaż są tacy, którym się wydaje,
że kosztem innych swej ulżą potrzebie,
lecz to nie wszystko by darmo się najeść,
ale zachować szacunek dla siebie.

Bo z sobą w zgodzie, to i w zgodzie z życiem,
czyste sumienie więc i czyste myśli,
choć doskonałość wśród pobożnych życzeń,
bądź wobec siebie uczciwym we wszystkim.

Miłość to wolność więc się jej nie lękaj,
a kiedy zbłądzisz poszukaj pomocy,
pokornym w życiu jest nie ten co klęka,
ale kto umie spojrzeć prawdzie w oczy. ...............................

autor

karat

Napisany: 2017-02-26

admin1 · Wysłany: Śro 8:08, 01 Mar 2017 Temat postu:

Zagłada drzew

Ruszyły piły i siekiery
drwale kładą zdrowe drzewa
pilarze tną je na bale kłody
żaden ptak nie śpiewa

mocodawcy "Piły i Siekiery"
dziwny niezrozumiały cel w tym mają
bardzo boją się przeciwników
bo może za drzewami się schowają

wytną stare dęby buki brzozy
sosny dorodne klony jesiony
zniszczą grusze i jabłonie
teren Polski będzie wyczyszczony

a gdy to już wszystko uczynią
wezmą się za bujne krzewy i krzaki
aby zaraza w nich się nie gościła
i nie było w nich pijaków

dnie i noce rżnąć i ciąć będą
aż zginie cała przyroda
w niedalekiej przyszłości
spotka ich słona "nagroda".

autor

Halina Kowalska

Napisany: 2017-02-27

admin1 · Wysłany: Czw 7:26, 02 Mar 2017 Temat postu:

„Środa Popielcowa”

Mistrzu mój skruszona stoję
Z pochyloną nisko głową
Przed Twym obliczem
W Środę Popielcową.

Sypany popiół przypomina
Z prochu powstałeś
I w proch się obrócisz
Śmiertelną jesteś dziecino.

Stoję między przedsionkiem
A ołtarzem pokornie prosząc
O win wszelkich wybaczenie.
Nie wydawaj duszy mój Panie
Na wieczne potępienie.

Przebacz winy – dusza krzyczy.
W Ogrodzie oliwnym z ochotą
Wypiję kielich goryczy,
Pomogę nieść krzyż na Golgotę,
Zdejmę z głowy cierniową koronę

Rozpoczyna się Wielki Post,
więc trzeba zbudować kolejny most,
potrzeba pomocy Miłosierdzia Bożego,
w osiągnięciu zbawienia wiecznego.

W ten okres śmierć pojawia się często,
tak jak i w tragediach ludzie giną gęsto,
„prochem jesteś i w proch się obrucisz”,
tego z życia i pamięci nie wykluczysz.

Teraz musimy się zmierzyć ze słabościami,
a nie więzić je wewnątrz, pomiędzy ścianami,
każdy nosi w Sobie źródło przemienienia,
trzeba to odkryć, mieć takie pragnienia.

Popielec granicę postu i karnawału wyznacza,
przyznanie się do grzeszności obrzęd oznacza,
bezradność wobec naszych słabości,
można zwalczyć sercem pełnym miłości.

Wielki Tydzień, to pora wezwania do pokuty,
nikt nie jest zupełnie święty, jak zabrudzone buty,
więc czyśćmy to, niech zacznie się w ewangelie wierzenie,
wówczas zdobędziemy te prawdziwe dobre nawrócenie.

To szansa zbliżenia się do Tego, który Nasz grzech przyjął,
pokonał go przez Zmartwychwstanie, i winy zdjął,
więc kiedy przyjdzie na każdego ten prawdziwy czas,
tak jak odejście Papieża nawróciło chwilowo Nas.

...(¯)¯)... WSPANIAŁEGO
.(_>●<_).DNIA ŻYCZĘ.
...(_(_).SERDECZNIE POZDRAWIAM TERESA.

admin1 · Wysłany: Pią 6:38, 03 Mar 2017 Temat postu:

Rozrachunki z przeszłością

Czasem dopadnie cię znienacka
fart, nie powinien się wydarzyć
i nie pomogą tu zaklęcia,
podobne stany przeżył każdy.

Żyjesz w letargu, oniemały,
nic cię nie boli, nie przeraża,
czas biegnie szybko, to znów zwalnia,
nie ma powodu się powtarzać.

A świat się toczy w swoim rytmie,
ciebie to całkiem nie obchodzi,
płyniesz beztrosko w stronę słońca,
będzie tak zawsze, głupio sądzisz.

Idylla jednak ma swój koniec,
czujesz się podle, jak rozbitek,
pora ochłonąć, muszisz przetrwać
znowu przed tobą życie zwykłe.

Dobijasz cudem do przystani,
zmęczony życiem, bez pomysłów,
bo źródło, które biło w tobie,
niespodziewanie nagle wyschło.

autor

fryzjerka

Napisany: 2017-03-01

admin1 · Wysłany: Sob 6:38, 04 Mar 2017 Temat postu:

Przedwiośnie

Nim ptaki zanucą,
A dzień się rozrośnie,
Na tym bożym świecie
Panuje przedwiośnie.

Jeszcze się nie cieszę
Z zielonych gałęzi
I już się nie smucę,
Bo lód rzeki więzi.

Słońce się nie kryje
Za mgłami szaremi,
Lecz kwiatów daremnie
Szukam na tej ziemi.

Nim ludzkości serca
Zabiją radośnie
Wprzód w piersi tysiąca
Panuje przedwiośnie.

Chociaż wicher mroźny
Jeszcze w nas uderzy,
Przecież w lepsze jutro
Duch narodu wierzy.

Nie masz takiej zimy,
Ni takiej zawiei,
W której by dla szczęścia
Zabrakło nadziei.

Jeszcze chłód.. i promień
Słońca mknie ukośnie,
Lecz trwajmy w pokoju,
Bo to już przedwiośnie.
/net/

admin1 · Wysłany: Nie 6:22, 05 Mar 2017 Temat postu:

Nadzieja, to nasza ostoja _

_ To nic, że drzewa w mgle toną,
nadzieja także w niej tonie,
zbiera pogodne myśli,
te, które powstały w śnie Twoim.

_ Zdziwienie Cię może ogarnie,
bo lekkość na sercu możesz poczuć,
odgłosów ptaków, coraz żywszych,
oraz od błysku iskierek oku.

_ Jeszcze troszeczkę,
a skowronki, wzlecą wysoko nad polami,
dzień pławić będzie się w błękicie,
łąki zaśmieją się kwiatami.

_ Wietrze szalony, mgły odsłaniaj,
rozłóż nad rzeką swą dłoń i ją kołysz,
w harmonię ciszy, bez słów treści,
dopuść do głosu serca promyk.

admin1 · Wysłany: Pon 6:21, 06 Mar 2017 Temat postu:

Z Halemby My

Dziś nad Ojczyzną żałobny tren
Szary poranek i trwożny sen
Nie strójcie się w żałobny szal
Nieszczere łzy, służbowy żal

Ale gdy...

Zamilknie żałobnych werbli granie
Szary dzień, samotna noc nastanie
Wyschną medialne publicystów łzy
I wróci Ja i Ty, zamiast słowa My.

Żałobny wrzask z wiatrem uleci,
W sercu cicha pamięć pozostanie
O dobry los naszych matek, żon i dzieci
Prosimy Cię Panie

... a nadzieję w ludzi zachowaj im Panie...

Marek Dębski

admin1 · Wysłany: Wto 6:48, 07 Mar 2017 Temat postu:

Marcowe kaprysy.

Wymieszał marzec pogodę w garze,
Ja wam tu zaraz wszystkim pokażę.
Śnieg i przymrozki, deszczową słotę,
słońca promieni dorzucę trochę.

Domieszam powiew wiatru ciepłego
Smutno by w marcu było bez niego.
Deszczu ze śniegiem troszeczkę dodam
Będzie prawdziwa marcowa pogoda.

Róża jest jak miłość,
delikatna, ciepła, wrażliwa.
Różę chronią ostre kolce
Miłość sama się obroni
jeśli jest prawdziwa. (?)