Wiersze Aleksandry Baltissen

admin1

Październik

Październik kuzyn Kwietnia.
Też tak samo przeplata
Trochę słońca i słoty,
Trochę zimy i lata,
Trochę otuchy i żalu,
Nadziei i melancholii
I wiośnianej wolności
I jesiennej niewoli.

Z tą różnicą, że jednak -
Jeśli już iść tym śladem -
Kwiecień kończy się Majem...
Październik - Listopadem...

/Marian Hemar/

admin1

Tak szybko minęło lato,
a teraz deszcze i burze.
Jesień złotem zapadła,
przynosząc jesienne róże.

Są w kolorach jesieni,
żółte,herbaciane,czerwone.
Wrzesień je słońcem zdobi,
dając krztynę nadziei.

Czemuż są tak piękne
zadaję sobie to pytanie?
Gdy wręczam Ci jedną z nich,
to kochać mnie będziesz trwale?

Jesienne róże w ogrodach.
zlane przez październikowy deszcz.
Podaruję Ci tę najpiękniejszą,
wybierz którą tylko chcesz..

Cały bukiet jesiennych róż,
zerwanych z naszego ogrodu,
pełen kosz naszej pięknej jesieni,
która uczucie nasze w piękno zamieni.

admin1

" Ode mnie "

Bez okazji do dawania
ten jeden ode mnie,
przezent od serca
warty każdego dnia Ciebie.

Gotowiec ze sklepu
może byłby lepszy,
ale czasami w życiu
niematerialne też się liczy.

Proszę przyjmij życzenia
spersonalizowane,
by pozdrowił Cię anioł
co powie: "Dziękuję że jesteś"

i uściskał Twoje ręce...

2015-01-01 Aleksandra Baltissen

admin1

Jest takie miejsce

Tam gdzie nad stromy brzegiem
ścieżka biegnie i do rzeki
w dole potok spada nad nimi zaś
widnieje szlachetna para
rozłożysta lipa i w biel akacja obsypana
Ścieżka wydeptana w oddali kościelna wieża
krzyż błyszczy w promieniach słońca

Barwne kobiety w stroje ku ołtarzu spieszą
w porze wiosny po jedwabnej ziemi
gdzie dzień i noc są sobie równe
usypiające płynie powietrze
przyziemnych myśli natłok i dobrze
jest powiedzieć co serce czuje
o dniach miłości i urodzaju

Dzień zwleka przed pójściem do źródła
gdzie bogactwo słów popłynie z ambony
Oni w czarnych mundurach pod baldachimem
matkę niosą w modlitwie szmer głosów
W dalekie kraje młodzi za pracą., pielgrzymką
do Piekar Śląskich ci co w modlitwie płaczą

autor

slonzok

Napisany: 2014-11-05

admin1

TRZEJ KRÓLOWIE

Gdzie spieszą się Trzej Królowie
Dokąd podążają
Czym kierują się wędrując
Do jakiego kraju ?
Gdzie będzie cel ich podróży
Jaka jest ich droga ?
Oni spieszą Panu służyć
Pokłon oddać - BOGU ...

Powitają - Dziecię JEZUS -
Złożą serca dary:
Złoto, Kadzidło i Mirrę -
Miłości bez miary
A w pielgrzyma znojnej drodze Światłem będzie Gwiazda Betlejemska
I choć wędrować im niełatwo
To powita ich Dzieciątko i MARYJA Święta

Błogosławieństw spłyną łaski
Na serca przybyszów
Rozpromienią się ich twarze
Pośród nocnej ciszy ...

´`*.✬⋰

„Aby pokój nam dany
w ten świąteczny czas,
pozostał już na zawsze
w sercu każdego z nas…”

Pozdrawiam serdecznie
i życzę radosnego świętowania…

admin1

" Język polski "

Na wietrze drżący
krzepki mój język
skrzydłami gwary
pozwala, by śpiewał słowik.

Mieszka w duszy
kąpany w niebie,
po świecie druh wędrówki
w mej piersi i chlebie.

Snopem jasnym
w treści myśli i czynów,
na nutę polską snem słodkim
archanioł orłów.

Zawsze wzrusza
konturem biało-czerwonym,
w piersi człowieka
darem matki i ojca świętym.

2015-02-10 Aleksandra Baltissen

admin1

WITAM¸.•*´`۰̮̑●̮̑۰

Jeszcze wilgotno jest i zimnem
Lutowym wieje, lecz za sadem
Już się uśmiecha niebo blade –
I wszystko jest już młode, inne.

Przejrzyście szary, przed wiosennie,
Śnieg taje, ślad byłego chłodu,
A z nieba już resztki na resztki lodu
Blask pada modry, krasząc ziemię.

Ach, dobrze patrzeć na te drzewa,
Tonące w łonie nieboskłonu,
Ach, słodko słuchać stąd, z balkonu,
Jak gil na krzaku dźwięcznie śpiewa!

Nie, nie krajobraz mnie zachwyca,
Nie barwy chciwy wzrok pochłania,
Lecz to, co się z tych barw wyłania –
Miłość i czystą radość życia.

admin1

W jakich czasach musimy żyć...

W jakich czasach musimy żyć,
Gdzie wartości giną tak marnie.
Liczy się tylko to, aby być,
Oraz ile ktoś sobie zagarnie.

Kłamstwo wiedzie prym towarzyski,
Steki przekleństw bogacą pół - zdania.
A historii wrzucane odpryski,
Tą obłudę potrafią przysłaniać.

I nie ważne, że człowiek już tonie,
Że go fala podłości zalewa.
Grunt, że złotem pokryte są dłonie,
Że kanarek, choć w klatce wciąż śpiewa.

Ale przyjdzie na ludzi olśnienie,
Oczy wówczas otworzą do świata.
By zobaczyć móc zniewolenie,
Jak brat więzić chce swego brata.

Zerwą kajdan wiążące okowy,
Spalą kartki spisanych dokonań.
Bo im rozum powróci do głowy,
Będą chcieli to spisać od nowa.

Teraz jeszcze nie pora na zrywy,
Trzeba czekać aż sygnał da róg.
Wtedy bój się rozpocznie prawdziwy,
Kto przeżyje ... wie tylko Bóg...

autor

Grand

Napisany: 2012-02-05

admin1

Jeszcze nie pora

Jeszcze nie pora na odchodzenie,
jeszcze zostanę tuż obok.
Choć między nami tylko milczenie,
jeszcze zostanę z tobą

Chociaż blask w oczach już nie to znaczy,
co znaczył kiedyś w przeszłości,
to przecież można jeszcze zobaczyć
małe okruchy radości.

Jeszcze nie pora na odchodzenie.
To nie skowronek a słowik.
Czy to ma teraz jakieś znaczenie,
gdy i tak śpi się w połowie.

Gdy lepki bezwład otacza ciało,
mgiełka zasnuwa oczy
Gdy więcej było, a mniej zostało
tych godzin, dni i nocy

Jeszcze nie pora na odchodzenie.
Od rana do wieczora,
są między nami blaski i cienie.
Jeszcze nie pora, nie pora.

autor

staryhotel

Napisany: 2015-02-18

admin1

SŁONECZNEGO I RADOSNEGO WEEKENDU:
Piątek to dzień
który cię cieszy,
bo już weekend
do nas spieszy.
W nim odpoczynku
choć trochę da,
i tej radości
co w sobie ma.
Można poleżeć
rano nie wstawać ,
wyspanym być
uśmiech rozdawać.
Spokojnie dzień
zaplanować,
nie spieszyć się
ani główkować.
Po prostu czas
tak rozłóż sobie,
by radość
sprawiał tobie. Tego życzy Dorota

admin1

Różnie to w życiu bywa,
Różnie się nasze życie rozgrywa.
Dla jednych pałac, drogie kamienie,
Dla innych smutek, płacz i cierpienie.

Lecz pamiętajmy, wszystko się kruszy,
Ważne co mamy w sercu i w duszy.
Cieszyć się trzeba z tego co mamy,
Co człowiekowi drugiemu damy.

Nie musimy mieć bogactw trwałych,
wystarczy od serca życzliwość,
by ktoś nabrał znowu wiary,
że jest coś cennego - przyjaźń i miłość.

admin1

Różnie to w życiu bywa,
Różnie się nasze życie rozgrywa.
Dla jednych pałac, drogie kamienie,
Dla innych smutek, płacz i cierpienie.

Lecz pamiętajmy, wszystko się kruszy,
Ważne co mamy w sercu i w duszy.
Cieszyć się trzeba z tego co mamy,
Co człowiekowi drugiemu damy.

Nie musimy mieć bogactw trwałych,
wystarczy od serca życzliwość,
by ktoś nabrał znowu wiary,
że jest coś cennego - przyjaźń i miłość.

admin1

Różnie to w życiu bywa,
Różnie się nasze życie rozgrywa.
Dla jednych pałac, drogie kamienie,
Dla innych smutek, płacz i cierpienie.

Lecz pamiętajmy, wszystko się kruszy,
Ważne co mamy w sercu i w duszy.
Cieszyć się trzeba z tego co mamy,
Co człowiekowi drugiemu damy.

Nie musimy mieć bogactw trwałych,
wystarczy od serca życzliwość,
by ktoś nabrał znowu wiary,
że jest coś cennego - przyjaźń i miłość.

admin1

Życie jest walką więc trzeba walczyć
z przeciwnościami losu.
Starać się chronić nie raz swe serce
od złych,bolesnych ciosów.
I mieć dla wszystkich otwarte serce
ale zaufać niewielu.
By się nie zawieźć i wiedzieć komu
powiedzieć – Mój przyjacielu.
Choć to się czasem kończy porażką
zagoić w sercu ranę.
Nie tracić wiary, bo jedna walka
nie świadczy o przegranej.
Starać się dobrym być,choć dobroć
czasami nie popłaca.
To jednak kiedy jest doceniona,
z nawiązką do nas wraca!
Mimo zawodów mieć wciąż nadzieję
i wierzyć,że się uda.
Bo w życiu tak już często bywa ,
że wiara czyni cuda.
Wiadomo w tej, tak jak w każdej walce
pewniaków nigdy nie ma
Ważne by nigdy się nie poddawać
i znaleźć sens istnienia.
Trzeba uwierzyć w dobro w człowieku
odważnie,mądrze żyć.
Walczyć wytrwale o swe ideały
po prostu zawsze sobą być!
. . .
Więc życzę sobie,Tobie,nam wszystkim
zwycięstw z przeciwnościami.
Życia wśród dobra i serdeczności
między bratnimi duszami.
I choć te moje błogie życzenia
mają ciut naiwności.
To wiem,że mało warte jest życie
Bez dobra,przyjaźni,miłości!

admin1

Widziałam piękną miłość..

gdy się parkiem przechadzałam
i mijałam ludzi wielu
coś takiego dziś widziałam
co jest słodsze od karmelu

dzieci całkiem małych dwoje
miały może po pięć latek
i trzymały rączki swoje
tworząc swój malutki światek

potem para nastolatków
wciąż do siebie się śmiejąca
przez polanę pełną kwiatków
biegła razem w stronę słońca

i małżeństwo co szło szlakiem
razem z dwójką swoich dziatek
połączyło się buziakiem
delikatnym niczym kwiatek

przy huśtawce z wnuczętami
bardzo stara para stała
zmarszczonymi już rękami
czule się obejmowała

po tym wszystkim zrozumiałam
że nieważna jest lat ilość
i już w domu pomyślałam
że widziałam piękną miłość Smile