Różne

admin1

LIST

Do Ciebie jeszcze nie pisałem
Choć bardzo lubię pisać listy,
Zawracać głowy Ci nie chciałem
Mówić o sprawach osobistych

Nie mam powodów do narzekań
Ważne, że zdrowie jeszcze dajesz,
Tylko... ja ciągle jeszcze czekam,
Że coś uczynisz z naszym krajem

Może się lepszym kiedyś stanie
Życie w Ojczyźnie - tej nad Wisłą,
Bardzo Cię proszę o to Panie
Ażeby smutek w dal gdzieś prysnął

Niech praca będzie dla chcącego
Aby zapewnić byt rodzinie,
Nie daj mi nigdy czynić złego
W żadnej minucie, ni godzinie

Mam jeszcze taką prośbę małą
Czy możesz Boże ten świat zmienić?
Niechby to już się w końcu stało:
Człowiek, człowieka mógłby cenić

Ześlij na ludzi czystą miłość
Niechaj nie będzie nienawiści,
By szczęścia wszystkim dosyć było
Tak jak jesienią żółtych liści.

Jan Siuda

Napisany 2012-12-11

Autor: najdusia

admin1

JESIENNE SŁOŃCE I MIŁOŚĆ...

A myślałam, że wszystko już było,
serce moje już się wyciszyło,
miłość jakby usiadła leciutko,
odzywała się delikatną nutką.

Lecz gdy słońce jesienne przygrzało,
rozpaliło pięknie serce i ciało,
zmysły pofrunęły pod samo niebo,
dusza, jakby chciało lecieć do ciebie.

Popłynąć na chmurkach, niby śnieg białych,
leciutko, jak piórko usiąść na łóżku,
przytulić się mocno do ciała twojego,
i zasnąć przy tobie do dnia następnego.

A z samego rana, jak słońce wstanie,
moglibyśmy się pieścić kochanie,
namiętnie całować usta i oczy,
nie będę się z tobą już więcej droczyć.

Uśmiechaj się do życia- często i zwyczajnie. Czuj się zawsze luźno, swobodnie i fajnie. Gdy życie Cię złym dniem, kiedyś potraktuje. Pokaż wszystkim... że i tak... TWE SERCE- się raduje. Daję Ci bukiet radości, pozdrawiam serdecznie spokojnej nocki życzę ...

admin1

Czy można siebie zrozumieć.
Tak do głębi, do dna.
Ja nadal tego nie umiem,
Chociaż tak dobrze siebie znam.

Czego chcę od życia niby wiem.
I podążam do celu swoją drogą,
A wątpliwości więcej z każdym dniem.
I odpowiedzi znaleźć wciąż nie mogę.

Dlaczego życie jest takie trudne.
Tak wielu zadaniom trzeba sprostać,
A wysiłki nasze często tak próżne.
I nie możemy wszystkiego dostać.

Może za dużo chcemy od losu.
Zbyt wiele oczekujemy i pragniemy.
Chcielibyśmy wszystko po prostu.
Dając w zamian tak niewiele.

Skąd te rozczarowania nasze.
Dlaczego tak często wątpimy.
Może te nasze problemy są błahe.
Dlaczego rozwiązać ich nie potrafimy.

Gdzie znaleźć rozwiązanie?
Pytań mamy wciąż niemało.
I trudno odpowiedzieć na nie,
Choćby wiedzę posiąść całą.

Nie pozostaje nam nic innego.
Jak kolejną podjąć znowu próbę.
I dalej szukać chociażby dlatego,
By lepiej siebie i życie zrozumieć
Pozdrawiam radość serca zostawiam Teresa

admin1

Pojechał premier do Afryki,
po referendalnym stresie,
wchłonie trochę egzotyki,
porozmawia o biznesie.
A tu w domu PO wrzawa,
źle się dzieje po kątach,
góra badziewia powstaje,
bulgoce bigos tłustawy
- groźby
- szantaże
- przekupstwo działkami
- jeden na drugiego nadaje!
Oj, będzie miał premier
co przestawiać i sprzątać,
gdy powróci do kraju!

Serdecznie pozdrawiam,
spokojnej nocy życzę,
cytat zostawiam:

„Żeby zrobić gruntowne
porządki, czasem trzeba
nabałaganić.”

admin1

Umarłe daty

Sterta pamiątek odbite cienie
Gorący oddech do środka wciskam
Napięte myśli słońce w zenicie
Wolno opadam gryząc się w usta

Strumienie zdarzeń drzewa obrazy
W bezbarwnym smutku dziś wszystko tonie
Ta magia źródła metamorfozy
Ubiera w pamięć znów parzy dłonie

Umarłe daty zwiędnięte słowa
Toczą się kołem jak pory roku
Cień domu sosny a w dole rzeka
Blade wspomnienie budzi niepokój

Kiedy odległy jest już początek
A kłęby kurzu przykryły wczoraj
Z zgubionych sylab układam wątek
W pamięci przodków pragnę zachować

autor

Art123

Napisany: 2013-04-13

admin2

Katar

Siedzę w autobusie,
atmosfera cicha,
nagle ktoś znienacka
zaczął na mnie kichać.

Zasłonił nos ręką,
prycha i się krztusi
a ja siedzę obok,
on na to, że tak musi.

Odwróciłam głowę
bo nie chcę kataru
a osobnik kicha
całkiem bez umiaru.

Wróciłam do domu
i za obiad wzięłam
a tu nagle tak sobie
też kichać zaczęłam.

Oczy załzawione,
z nosa się leje,
ten co sprzedał grypę
teraz w głos się śmieje.

Głowa mnie boli,
strzyka mi w kościach,
ta wstrętna grypa
już u mnie w gościach.

Piesek się schował
w koszyczkowym kojcu,
syn rzekł z przekąsem
sprzedaj grypę ojcu.

Gdy mąż przyjechał
ja ledwie żywa,
on zajada czosnek
a ja nieszczęśliwa.

Minęło dni kilka
przede mną micha,
zajadam ze smakiem,
a małżonek kicha.

Nie pomógł czosnek
ni oddzielne łoże ,
jak grypa szaleje
mało co pomoże...

admin2

Czasem odchodzą nasze anioły
I nagle w miejscu staje czas
A z nimi cząstka nas odchodzi
I wielki smutek marszczy twarz

Czasem na chwilę gaśnie słońce
Duszę wypełnia gęsty mrok
Nikną nadzieje i marzenia
I w pustce ginie tęskny wzrok

Czasem odchodzą dobrzy ludzie
Co nam pomogli w życiu wiele
I próżno wtedy pytać Boga
Czemu odchodzą przyjaciele

Lecz oni ciągle przecież żywi
Nadal wytrwale są wśród nas
Ich dusze przy nas pozostały
Tylko ich ciała zabrał czas.

admin1

Słowa są potrzebne
bo w nich wyrażamy,
co tam w sercu swoim
na dnie chowamy...

Czasem w spojrzeniu
to przekazujemy,
w oczach to widzimy,
uśmiechem dajemy...

I dotykiem dłoni
ciepło się rozpływa,
i wtedy jest chwila
tak bardzo szczęśliwa..

admin2

Płomień znicza - rozmowa serc

Płomień znicza dziś zapalam w moim sercu
W ciszy myśli moje biegną na cmentarze
W migocących światłach świecy widzę znowu
Tak kochane i tak znane – bliskich twarze.

Łzy pamięci cicho płyną po policzkach
Serce płacze znów tęsknotą co wciąż boli
Cicha rozpacz pomieszana z ich obrazem
Znów się budzi - niezależna od mej woli.

Ich kochanych dłoni ciepły wraca dotyk
Piękny uśmiech na ich twarzach się maluje
Tyle lat już serce moje za nim tęskni
Tyle lat ich bicia serca mi brakuje.

Dom rodzinny znowu wraca wspomnień echem
Pachnie ciastem i miłością już od rana
Lecz to wszystko mocno skryte w mej pamięci
To jak książka z mego życia tam schowana.

Dzisiaj znowu ją otwieram w blasku świecy
Gdy nad grobem swoich bliskich staję w ciszy
I rozmowę z nimi toczę w swoim sercu
A ich serce tą rozmowę zawsze słyszy…..
.....aż do końca.......

Napisany 2005-10-29

Autor: Dar

admin1

Chcę normalności

Chodzą młodzieńcy, a także starsi
Wraz ze świtem, bo spać nie mogą
Po osiedlowych ścieżkach i drogach
Od godzin wczesnych są na nogach

Już wydeptane ścieżki swe mają
Niekiedy proste, a nieraz kręte
Truchcikiem idą do pojemników
Szukając [czegoś], co niepojęte

Jedni za chlebem, całkiem nie suchym
Aby coś wrzucić na dno żołądka
I ciuszek znaleźć, aby się ubrać
A może będzie coś dla dzieciątka

Inni butelki szklane zbierają
Pozostawione swemu losowi
Aby je sprzedać, biedzie się nie dać
Bułeczki kupić, ponownie tu wrócić

Odrębnym temat, to widok chleba
W pobliżu zsypów i pojemników
Żal serce ściska, oddech wstrzymuje
W takim przypadku słów mi brakuje

W naszym kraju chcę normalności
Nigdy sytuacji, jak w strofach wiersza
Słowem pisanym sygnalizuję
A pod apelem się podpisuję

autor

Bolesław Brzuchacz

Napisany: 2013-10-24

admin1

Chcę normalności

Chodzą młodzieńcy, a także starsi
Wraz ze świtem, bo spać nie mogą
Po osiedlowych ścieżkach i drogach
Od godzin wczesnych są na nogach

Już wydeptane ścieżki swe mają
Niekiedy proste, a nieraz kręte
Truchcikiem idą do pojemników
Szukając [czegoś], co niepojęte

Jedni za chlebem, całkiem nie suchym
Aby coś wrzucić na dno żołądka
I ciuszek znaleźć, aby się ubrać
A może będzie coś dla dzieciątka

Inni butelki szklane zbierają
Pozostawione swemu losowi
Aby je sprzedać, biedzie się nie dać
Bułeczki kupić, ponownie tu wrócić

Odrębnym temat, to widok chleba
W pobliżu zsypów i pojemników
Żal serce ściska, oddech wstrzymuje
W takim przypadku słów mi brakuje

W naszym kraju chcę normalności
Nigdy sytuacji, jak w strofach wiersza
Słowem pisanym sygnalizuję
A pod apelem się podpisuję

autor

Bolesław Brzuchacz

Napisany: 2013-10-24 ........................

admin1

Mam dla Ciebie słońce.....

Nie widać dzisiaj
słońca na niebie.
Jedno Ci powiem
Mam je dla Ciebie!

O świcie bladym
baśń kołysałam
ciepłe i jasne
promienie tkałam.

Z każdej słonecznej
myśli mięciutkiej
wysnułam obraz
chwili cieplutkiej.

Jest tam i zieleń
i błękit nieba
czułość, tęsknota
uśmiech, gdy trzeba.

Wskazówki czasu
Czy ważne one?
Na zieleń myśli
patrzą zdziwione.

Nie słyszą szeptów
kolorów tęczy,
widzą jedynie
jesień, co dźwięczy.

/autor Maryla/

admin2

Pośród życia, ciągłych dni;
los po prostu sobie drwi.
Daje drogi, daje czas.
Całe życie uczy nas.

Więc dążymy – licho wie.
Wciąż do przodu życie mknie.
Czasem górka, czasem dołek.
Gorzej, gdy na drodze kołek.

Potykamy się czasami.
Wciąż zależni i nie sami.
Słowo wolność bywa też.
Czy jest wolność to - to wiesz.

Słowa piękne i banały.
W aurze życia jest świat cały.
Coś w tym jest do zrozumienia.
Czas pracuje i nas zmienia.

Kochać życie, dbać o świat.
Pozostawić ludzki ślad.
Nie zmienimy życia bo,
ktoś przed nami stworzył go.

Życie nasze krótko trwa.
Los otrzyma, to co da.
Krąg miłości stworzyć trzeba.
Przekaz z ziemi - aż do nieba.

admin1

Czasem odchodzą nasze anioły
I nagle w miejscu staje czas
A z nimi cząstka nas odchodzi
I wielki smutek marszczy twarz

Czasem na chwilę gaśnie słońce
Duszę wypełnia gęsty mrok
Nikną nadzieje i marzenia
I w pustce ginie tęskny wzrok

Czasem odchodzą dobrzy ludzie
Co nam pomogli w życiu wiele
I próżno wtedy pytać Boga
Czemu odchodzą przyjaciele

Lecz oni ciągle przecież żywi
Nadal wytrwale są wśród nas
Ich dusze przy nas pozostały
Tylko ich ciała zabrał czas.IRENA

admin1

LUDZIE, DOKĄD WY IDZIECIE ?

Ziemia wciąż nas żywi, ma wielu mieszkańców,
którzy posiadają różne charaktery.
Nawet gdzieś daleko, tam na świata krańcu,
nie zawsze jest człowiek tak ze wszystkim szczery.

Ludzie są wygodni i innych nie widzą,
celem ich jest tylko swe życie ułożyć.
Mądrzejsi od Boga, gdy wiary się wstydzą,
nie zawsze uczciwie pragną świat swój tworzyć.

A zło w dobro wkracza; myśli, że zwycięży -
egoizm, nienawiść miłość zniszczyć może.
Nie każdy z tym walczy, nie zawsze jest mężny,
na naszej planecie co dzień coraz gorzej!

Pomyśl więc człowieku - ile życie warte?
Niechaj ci konsumpcja wzroku nie przysłania.
Dlaczego tak chętnie idziesz w parze z czartem,
czy innym od siebie nie masz nic do dania?

Nie widząc CZŁOWIEKA, odrzucając Boga,
daleko nie zajdziesz, bo to jest zła droga.

Jan Siuda

autor

najdusia

Napisany: 2013-11-25