Różne

admin1

Ostatni pokój

Życie to długi korytarz
często bezradnie w nim stoję
jest tyle drzwi by otworzyć
niektórych się jednak boję.

Wejście GŁUPOTY omijam
tak różni tam ludzie wchodzą
bo głupich przecież nie sieją
sami się tacy już rodzą.

W sali TĘSKNOTY już byłam
próżne czekanie w niej tylko
siedzi staruszek zwątpienie
sprawia, że szczęście jest chwilką.

Dalej jest pokój MARZENIA
barwnym folderem mnie kusi
sala zwątpienia tuż obok
więc powiązanie być musi.

Drzwi do PODRÓŻY mnie wabią
przepięknym widokiem góry
przy klamce wisi karteczka:
wejście przez pokój fortuny.

Sala z napisem FORTUNA
przepychem mnie onieśmiela
szampan, truskawki i kawior
potrzeba tu przyjaciela.

Może w pokoju PRZYJAŹNI
nie znajdę cienia goryczy
lecz wypełniony po brzegi
brak miejsca! - ktoś z tyłu krzyczy.

W salce MIŁOŚCI przy biurku
siedzi przepiękna dziewczyna
zanim się z nią przywitałam
krzyknęła: już po godzinach!

W kącie w ostatnim pokoju
jest szara SAMOTNA postać
palcem wskazuje mi miejsce
nie chcę lecz muszę tu zostać...
ჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱܓჱ

Katarzyna · Wysłany: Pią 9:09, 05 Mar 2010 Temat postu:

Ostoją życia są dobre myśli,
otuchą w smutku są szczere słowa.
Najgroźniejsze burze, najsilniejsze wichry,
nic drzewa przyjaźni nie zdoła pokonać
kiedy oczu blask, kiedy uśmiech serca,
kiedy uścisk dłoni drzewo owe chroni.
♥♥
Zapisany los, życia ścieżka wąska,
czasem kręta, czasem prosta.
Nie roń łez, odsuń smutku zimny cień,
przecież jutro też jest dzień,
piękny, nowy, jasny dzień!
♥♥
Nie oglądaj się za siebie,
odrzuć myśli swe ponure,
które niszczą dobroć ludzką,
które niosą czarną chmurę.
Podnieś głowę mocno w górę,
przyjmij nowe i pamiętaj
w tolerancji i w pokorze jest potęga..."

basiula · Wysłany: Pią 9:30, 05 Mar 2010 Temat postu:

Jak ja się czuję
Kiedy ktos zapyta jak ja się dziś czuję
Grzecznie mu odpowiem, że "dobrze, dziękuję"
To, że mam artretyzm, to jeszcze nie wszystko;
Astma, serce mi dokucza i mówię z zadyszką,
Puls slaby, krew moja w cholesterol bogata...
Lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata!

Bez laseczki teraz chodzić już nie mogę;
Choć zawsze wybieram najłatwiejszą drogę;
W nocy przez bezsenność bardzo się morduję;
Ale przyjdzie ranek....Znów dobrze się czuję,
Mam zawroty glowy, pamięć figle płata...
Lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata.

Z wierszyka mojego ten sens się wywodzi,
Że kiedy starość i niemoc przychodzi
To lepiej się godzić ze strzykaniem kości,
I nie opowiadać o swojej starości /słabości/
Zaciskając zęby z tym losem się pogódź,
I wszystkich wokoło chorobami nie nudź!

Powiadają: "Starość okresem jest złotym".
Kiedy spać się kładę, zawsze myślę o tym.
"Uszy" mam w pudełku, "Zęby" w wodzie studzę,
"Oczy" na stoliku, zanim się obudzę...
Jeszcze przed zaśnięciem ta myśl mnie nurtuje;
Czy to wszystkie cześci, które się wyjmuje?

Za czasów mlodości - mówię bez przesady;
Łatwe były biegi, skłony i przysiady.
W średnim wieku jeszcze tyle sił zostało;
Żeby bez zmęczenia przetańczyć noc całą.
A teraz na starość czasy się zmieniły.
Spacerkiem do sklepu, z powrotem - bez siły.

Dobra rada dla tych, ktorzy się starzeja;
Niech zacisną zęby i z życia się śmieją!
Kiedy wstaną rano - "części" pozbierają,
Niech rubrykę zgonów w prasie przeczytają.
Jeśli ich nazwiska tam nie figurują
to znaczy, że ZDROWI i dobrze się czuja!!!

Wisława Szymborska

admin1 · Wysłany: Pią 15:43, 05 Mar 2010 Temat postu:

Wiosenny dylemat

...Zwykle zimą u progu wiosny
Trapi mnie dylemat nie prosty
Jakim cudem przyroda czuje
I skąd wie, że się wiosna szykuje?

Pierwszy z brzegu przykład przedłożę
Ot, cebula, choć luty na dworze
Tkwiąc w ciemnościach na lodówki dnie
Wypuszcza szczypiorek - skąd wie?

Pietruszka choć grunt mrozem skuty
Nie marnuje ni jednej minuty
Stroszy natki pióropusz radosny
Na niechybne nadejście wiosny

Kartofelek w mrocznej piwnicy
Zamiast z nudów gnić po próżnicy
Puszcza kiełki i nasłuchuje -
Wiosna idzie - no , jak on to czuje?

Przebiśniegi zadzwonią wesoło
Zazieleni się trawa wokoło
Ptaki wrócą i znów będą kwilić
Cudom tym nie przestanę się dziwić..

wioletta · Wysłany: Pią 17:41, 05 Mar 2010 Temat postu:

"Anioł Wiecznej Miłości"

Pachniesz nocą i dniem
Twe wilgotne włosy
Wieją w zachodzie słońca
Twe piękne usta
Śmieją się na widok pełni księżyca
Błękitne, piękne, duże oczy
Patrzą bezlitośnie na gwiazdy nocą
Cały lśnisz na widok słońca,
Latasz i podziwiasz świat z góry...

Drogi Aniele... umarłeś, lecz wciąż żyjesz...
żyjesz dzięki wiecznej miłości,
Miłości do pięknej natury świata...

admin1 · Wysłany: Sob 11:59, 06 Mar 2010 Temat postu:

Z sekundy na sekundę, ♥
Z minuty na minutę,
Z godziny na godzinę, ♥
Zmieniaj swe życie odrobinę.
Dodaj coś nowego,
Odejmij trochę złego, ♥
Podziel na przyjemne,
Pomnóż przez potrzebne.
Wynik prostym jest równaniem –
Bierz z życia tyle, ♥
Ile jesteś w stanie.

admin1 · Wysłany: Nie 9:33, 07 Mar 2010 Temat postu:

Niech króluje w Tobie czułość,
uśmiech wspina się na szczyty
a w spojrzeniu ciepłe lśnienia, …niekończące się zachwyty…
Spokojnego szczęścia kwiaty niech wyrosną na Twej drodze, zajrzyj
też w krainę baśni, by fantazji
puścić wodze. Drogowskazy niech prowadzą gdzie pomyślność wciąż
króluje gdzie miłością wszystko
pachnie a radością wręcz paruje.

admin1 · Wysłany: Nie 10:28, 07 Mar 2010 Temat postu:

Lubię wiersze, kocham kwiaty,
moje życie to dwa światy,
W jednym praca mnie zajmuje,
w drugim ciągle ja rymuję,
w jednym żywioł, pośpiech,krzyk,

Kto wymyśli takie łącze,
żeby myśli mych tysiące,
same w Klasie wędrowały,
na Twój profil powpadały

admin1 · Wysłany: Wto 23:15, 09 Mar 2010 Temat postu:

Kto pyta nie błądzi

Dlaczego człowiek bywa radosny,
żegnając zimę - chce witać wiosnę...
Dlaczego słonko rano się budzi,
czy tak naprawdę chce ogrzać ludzi...

Dlaczego wiosna wszystko zieleni
dając nadzieje, że coś się zmieni...
Dlaczego serce drugiego szuka
nawet gdy zazdrość do niego puka...

Dlaczego miłość ma barwy tęczy
a brak wzajemności tak duszę męczy...
Dlaczego ten, którego kochamy,
rozdziera duszę i szarpie rany...

Dlaczego łza ma goryczy smak,
kto to wymyślił, że ma być tak...
Dlaczego Stwórca jest hen...na niebie,
A brak go w sercu...u mnie...u ciebie...

Mówią: kto pyta - nie zawsze błądzi,
Ale czy każdy tak właśnie sądzi?
/z netu/

basiula · Wysłany: Nie 19:47, 14 Mar 2010 Temat postu:

"Nic dwa razy"

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.

Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć,
Miniesz - a więc to jest piękne.

Uśmiechnięci, wpółobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

Wisława Szymborska

admin1 · Wysłany: Nie 20:28, 14 Mar 2010 Temat postu:

BĄDŹ...światłem,co prowadzi
.......lekarstwem,co ból złagodzi
.......pocieszeniem w cierpieniu
.......ciszą w milczeniu
.......oddechem w duszności
.......opanowaniem w złości
.......śmiechem w radości
.......nadzieją w beznadziejności
.......zachwytem w marzeniu
.......pamięcią we wspomnieniu.
DAJ LUDZIOM ISKIERKĘ
.......WIARY...NADZIEI...MIŁOŚCI..

admin1 · Wysłany: Pon 6:01, 15 Mar 2010 Temat postu:

Tak bardzo byśmy chcieli,
By każdy był szczęśliwy.
Oddając komuś serce
I to jest gest właściwy.

Każdy szary dzień
Zamienić w złote słońce,
By nadać życiu sens
Pragnienie to gorące.

Serce jedno tylko mieć,
Serce swoje dla każdego,
By bić miało zawsze chęć
Lecz nie dla siebie samego.

admin1 · Wysłany: Pon 15:57, 15 Mar 2010 Temat postu:

Wysyłam do Ciebie
opiekuńcze duchy.
Niech Tobie sprzyjają,
dodają otuchy.
Za słowa, co głaszczą,
witając czasami.
Obejmując myśli,
ciepłymi nutkami.
Za serdeczność wielką,
czułe, dobre serce.
Niech zostawią Tobie,
szczęścia jak najwięcej.

rosomak · Wysłany: Nie 17:29, 21 Mar 2010 Temat postu:

BYT
Na rozstaju
serca i rozumu
stoi człowiek
zepchnięty w byt
będący ciągłą polemiką
ducha i materii

SŁOWA CZŁOWIEKA
Słowa
rozpięły swe znaczenia
na niciach rozumu
i patrzą
na człowieka
jak pojmuje
pojęcia
które stworzył

FAKTURA ZA BYT
Bez znaczenia
pozostają
wysiłki opłat
kredyty aspiracji
przetargi władzy
gdy dostajemy
końcową fakturę
za po...byt
w hotelu życia

PORZĄDEK
Robię porządek
czyszcząc
swą przestrzeń
i obiecując sobie
po raz kolejny
że nie zagracę
jej znowu
nowymi
uwikłaniami...
...to utopia...
...ale muszę...
w nią wierzyć by mieć siły
na następne
sprzątanie

KRAJ UTOPII
Czekam na kraj
w którym rządy
będzie sprawowało
serce
patriotą stanie się
dusza
narodem mądrym
empatia
granicami i prawem
wolność

/ Maciej Pażdzior - tomik " W ogrodzie serc " /

basiula · Wysłany: Wto 22:25, 23 Mar 2010 Temat postu:

PATENT NA UŚMIECH

Od kiedyśmy przyszli na ten ziemski padół,
Uśmiech nigdy nie był naszą główną wadą.
Francuski jest lekki, ciężki jest tyrolski,
Angielski jest dziwny... Jaki jest ten polski?
Można to prześledzić już od wieków paru -
Nie lubi uśmiechu ni władza, ni naród.
Skrzetuski się nie śmiał w domu ani w polu,
Pan Zagłoba śmiał się, lecz po alkoholu,
Jagiełło był smutny jak cmentarne brzózki,
A Stańczyk? Wystarczy zobaczyć "Hołd Pruski"...
Spróbuj się uśmiechnąć nagle na deptaku:
- Ty się z kogo śmiejesz, cholerny ciapciaku?
W biurze przełożony uwagę ci zwraca:
- Żadne chichy-śmichy, tu jest, panie, praca!
Uśmiech na zebraniu też burzę rozpęta:
- On się śmiał z wytycznych oraz z prelegenta!
W szkole nauczyciel przy elementarzu:
- Ja ci się pośmieję, ty jakiś gówniarzu!
Student na wykładach też słyszy:
- Kolego, nasza ekonomia, to nic wesołego...
Nie śmiej się przed grzechem, podczas, i po grzechu:
- Ja ci się oddałam, a tobie do śmiechu...
Nie śmiej się bo kościół, urząd, sekretariat,
Każdy kto się śmieje to wróg albo wariat.
Więc kiedy mnie czasem ktoś zahacza krótko:
- Wam z jakich powodów jest tak wesolutko?
Wariackie papiery wydobywam z buta:
- Cretin satiricus chichrajtis acuta!

/Andrzej Waligórski/