Rośliny doniczkowe

admin1 · Wysłany: Czw 20:24, 11 Mar 2010 Temat postu: Rośliny doniczkowe

Rośliny doniczkowe

* Achimenes wielkokwiatowy
* Adenium – róża pustyni.
* Adiantum - Adiantum
* Afelandra - Aphelandra
* Agawa – Agave
* Aglaonema
* Aloes - Aloe
* Alokazja - Alocasia
* Amarcinum - Amaricrinum Howardii
* Ananas, Ananas jadalny, Ananas właściwy- Ananas comosus
* Anturium – Anthurium
* Araukaria wyniosła - Araucaria heterophylla
* Ardizja karbowana - Ardisia Renata
* Areka katechu, Palma Areca,– Areca catechu
* Asparagus
* Aspidistra - Aspidistra wyniosła
* Astrofytum (Czapka biskupa) – Astrophytum
* Banan - Bananowiec
* Bawełna - Gossypium herbaceum
* Begonia królewska - Begonia rex
* Begonia stale kwitnąca - Begonia semperflorens
* Begonia zimowa ( wyniosła ) - Begonia elatior
* Bieluń - Datura metel
* Bokarnea odcięta, nolina
* Cantedeskia (Kalla, Kalia, Kalijka)- Zantedeschia
* Cisus - Cissus
* Cykas odwinięty, Cykas wygięty, Sagowiec- Cycas revoluta
* Cymbidium – Cymbidium ( storczyk )
* Cyneraria, Starzec, Starzec popielnik
* Cytryna – Drzewko cytrynowe.
* Daktylowiec kanaryjski (Feniks) – Phoenix canariensis
* Dendrobium – Dendrobium (storczyk)
* Difenbachia - Dieffenbachia
* Dipladenia, Mandevilla – Dipladenia
* Dracena deremańska, smokowiec - Dracaena deremensis
* Dracena obrzeżona - Dracaena marginata
* Dracena Sandera, Lucky Bamboo - Dracaena sanderiana
* Dracena wonna - Dracaena fragrans
* Drzewko Kawowe, Kawa - Coffea arabica
* Echmea, Echmea wstęgowata, Aechmea
* Eschynantus - Eszynantus
* Eszeweria - Echeveria
* Eustoma – Eustoma grandiflorum
* Falenopsis – Phalaenopsis ( storczyk )
* Fatsja, Fatsja japońska, Fatsia japonica
* Figowiec Benjamiński, (Beniaminek) - Ficus Benjamina
* Figowiec Lirolistny Fikus - Ficus lyrata
* Figowiec sprężysty, Fikus - Ficus elastica
* Filodendron - Philodendron
* Fiołek afrykański, Fiołek domowy, Saintpaulia, Sępolia

* Fitonia - Fittonia
* Fuksja, Ułanka - Fuchsia
* Gardenia jasminoides – Gardenia
* Gerbera - Gerber doniczkowy
* Glorioza- Gloriosa
* Goryczka tropikalna – Exacum affine, Eksakum
* Grubosz drzewiasty – Crassula arborescens
* Guzmania – Guzmania
* Haworsja - haworcja
* Hebe - Hebe
* Hemaria – Ludisia discolor (storczyk)
* Hoja Woskownica - Hoya
* Hortensja, Hortensje - Hydrangea
* Jukka Juka - Yucca
* Kaktus bożonarodzeniowy, Grudnik, Zygokaktus, – Schlumbergera truncata
* Kaladium dwubarwne - Caladium
* Kalanchoe- Kalanchoe
* Kalatea, Ostrzeszyn - Calathea
* Kalceolaria mieszańcowa, Pantofelnik, Calceolaria
* Kamelia – Kamelia Japońska
* Katleja- Cattleya ( storczyk )
* Klerodendrum- Clerodendrum
* Kliwia – Clivia
* Kordylina Cordyline
* Krasnokwiat ( Kranokwiat Katarzyny, Białokwiatowy)
* Kroton – Codiaeum
* Maranta - Maranta
* Miltonia – Miltonia ( storczyk )
* Mirt – Myrtus
* Monstera – Monstera
* Motylnik – Oncidium ( storczyk )
* Niecierpek nowogwinejski - Impatiens (z grupy New Guinea)
* Oleander Pospolity – Nerium Oleander
* Ostryż, kurkuma - Curcuma
* Pachira (Pachira wodna, Drzewo butelkowe)- Pachira aquatica
* Papirus, Cibora - Cyperus
* Pasiatka
* Pokrzywiec szorstkowłosy
* Pomarańcza – Drzewo pomarańczowe
* Psianka - Solanum
* Reo meksykańskie
* Rosiczka, Drosera
* Różanecznik indyjski, Azalia indyjska - Rhododendron simsii
* Sabotek, pantofelek Wenus – Paphiopedilum (storczyk)
* Sansewieria, Wężownica - Sansevieria
* Sitowie
* Skrzydłokwiat - Spathiphyllum
* Stefanotis bukietowy - Stephanotis floribunda
* Storczyk, Storczyki, Orchidea - Orchideceae
* Strelicja, Rajski Ptak, Strelicja Królewska, Strelizia

* Syningia ogrodowa, Gloksynia - Sinningia hybryda
* Szczawik - Oxalis
* Szeflera – Schefflera
* Trzykrotka – Tradescantia
* Widliczka, Róża Jerychońska - Selaginella
* Wilczomlecz lśniący – Euphorbia millii
* Wilczomlecz piękny, poinsecja, „ gwiazda betlejemska ” - Euphorbia pulcherrima
* Wulstekeara – Vuylstekeara (storczyk)
* Zamiokulkas zamiolistny ( myl. z Zamia ) - Zamioculcas zamifollia
* Zanokcica gniazdowa - Asplenium
* Zaślaz mieszańcowy, Klonik, Abutilon ogrodowy, Klonik Pokojowy
* Zielistka
* Zroślicha - syngonium
* Zygopetalum – Zygopetalum (storczyk)
* Żywe kamienie, Kamyk, Litops- Lithops

admin1 · Wysłany: Czw 20:35, 11 Mar 2010 Temat postu:

Achimenes wielkokwiatowy

Opis:

Achimenes w naturalnym środowisku występuje na obszarach Ameryki Środkowej i Południowej. Roślina osiąga wysokość do 50 centymetrów. Z kątów ułożonych na krzyż liści wyrastają nieco krzywo talerzykowate kwiaty, najczęściej kolory fioletowo, czerwonego, różowego lub białego, ale znane są też inne kolory.
Uprawa:

Achimenes lubi stanowisko jasne z dużą ilością światła ale bez bezpośredniego nasłonecznienia. Optymalna temperatura uprawy to ok. 20 ºC, w okresie zimowego spoczynku kilka stopni mniej. W zimie cześć nadziemna stopniowo usycha, ograniczamy wtedy podlewanie do minimum, nie dopuszczając tu całkowitego wyschnięcia gleby. Wczesną wiosną wykopujemy kłącze, usuwamy stare i słabe pędy i sadzimy do niewielkich naczyń, przykrywając roślinę 1,5 centymetrową warstwą ziemi. Ziemia standardowa, optymalna powinna być dość pulchna, najlepiej torfowa. Zaczynamy stopniowo podlewać. W okresie kwitnienia zalecane jest nawożenie słabymi nawozami do roślin doniczkowych. Rozmnażanie wiosną przez podział kłącza. Zbyt suche powietrze może doprowadzić do ataku mszyc.
Zastosowanie:

Doskonała ale niestety mało znana roślina doniczkowa. Wśród prawdziwych znawców i miłośników kwiatów cieszy się olbrzymim powodzeniem, ze względu na przepiękne kwiaty, którymi jest obsypana. Pielęgnacja tej rośliny jest dość prosta.
Kwitnienie:

Achimenes wielkokwiatowy kwitnie od lipca do września.
Uwagi:

W okresie zimowym całkowicie usycha część naziemna, często początkujący hodowcy myślą iż ich roślina zginęła podczas gdy przechodzi ona stan zimowego spoczynku.

admin1 · Wysłany: Czw 20:38, 11 Mar 2010 Temat postu:

Adenium – róża pustyni.

Opis:

Adenium zwane różą pustyni w naturalnych warunkach występuje w pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego i w Afryce. Adenium jest sukulentem o charakterystycznym grubym, u dołu najczęściej sporo szerszym pniu. Liście mięsiste, ułożone spiralnie na grubych gałązkach. Kwiaty duże, pojedyncze, najczęściej koloru różowego, jasno lub ciemno czerwonego.
Uprawa:

Stanowisko jasne, ciepłe, słoneczne ale w okresie największych upałów należy chronić roślinę przed bezpośrednim nasłonecznieniem, w normalnych ilościach roślina lubi słońce. W okresie od wiosny do końca lata roślina wymaga systematycznego podlewania, nie należy jednak przesadzać z wodą. Jak każdy sukulent posiada zdolności do gromadzenia wody. Lepiej podlewać za mało niż przesadzić z wodą, zbyt duża ilość wody powoduje gnicie korzeni. W okresie zimowym ograniczamy podlewanie. Ziemia przepuszczalna, najlepiej zakupić w sklepie ogrodniczym specjalną ziemię do kaktusów i sukulentów. W razie potrzeby przesadzamy roślinę wczesną wiosną. Od marca do sierpnia nawozimy. Rozmnażanie przez wysiew nasion wczesną wiosna lub z sadzonek. Młode sadzonki wsadzamy do mieszaniny torfu z piaskiem, niedopuszczając do przeschnięcia gleby. Młode rośliny dość szybko i łatwo ukorzeniają się. Najlepszym okresem sadzonkowania jest wiosna. W miejscu o małej ilości światła adenium mniej intensywnie kwitnie.
Zastosowanie:

Łatwa w uprawie roślina doniczkowa.
Kwitnienie:

Adenium kwitnie od kwietnia do września.
Uwagi:

Róża pustyni ma biały bardzo trujący sok.

admin1 · Wysłany: Czw 20:41, 11 Mar 2010 Temat postu:

Adiantum - Adiantum

Paproć naturalnie występująca w Ameryce Południowej osiągająca do 30 cm wysokości i szerokości.. Roślina ta ma bardzo delikatną budowę. Bardzo efektownie prezentują się zielone, wykrojone liście z ciemnymi, błyszczącymi osadkami. Na listkach od spodniej strony pojawiają się zarodniki. Z ponad 200 odmian tej paproci w warunkach domowych najlepiej prezentują się: Decorum, Tenerum, Fritz.
Uprawa:

Jest to roślina ciepłolubna. Najlepiej czuje się w miejscach o dużej wilgotności i temperaturze powietrza. Lubi półcień i torfową ziemię. Należy ją podlewać dość często i w dużych ilościach. Nie ma specjalnych wymagać, co do wody. Najlepsza jest miękka i letnia. Lubi a czasem nawet wymaga zraszania wodą. Zbite korzenie zawsze muszą być wilgotne. W razie ich wyschnięcia trzeba włożyć roślinę do wody i poczekać do pełnego nawilżenie korzeni. Przez całą wiosnę i lato roślinę dobrze jest podnawozić. Nie lubi przesadzania. Można ją rozmnożyć przez podział lub z zarodników.
Zastosowanie:

Roślina ta idealnie nadaje się do uprawy w domu. Pięknie zazielenia otoczenie, co sprawia, że wnętrza stają się żywsze i przyjemniejsze dla oka. Zdobywa coraz większą popularność w zagospodarowywaniu ścian jako roślina o zwisających liściach. Coraz częściej bywa uprawiana w szklarniach. Czasem stosowa do podsadzania drzew i krzewów.
Kwitnienie:

Paproć nie tworzy kwiatów, za to przez cały rok cieszy nas swoim zielonym kolorem.

admin1 · Wysłany: Czw 20:44, 11 Mar 2010 Temat postu:

Afelandra - Aphelandra

Opis:

Afelandra pochodzi z tropikalnych regionów Ameryki Południowej i Środkowej. Posiada piękne, błyszczące, ciemnozielone liście oraz jasne, żółte nerwy. Najpopularniejszym gatunkiem uprawianym w warunkach domowych jest Aphelandra squarrosa (Afelandra czworokątna ), osiąga ona wysokość ok25 do 50 cm.
Uprawa:

Afelandra wymaga dobrego oświetlenia, jednak nie bezpośrednio nasłonecznienia. Preferuje wysoką temperaturę 18 – 22 st C. oraz dużą wilgotność powietrza. Wiosną i latem roślinę podlewamy obficie, zimną skromniej. Nawet niewielkie przesuszenie powoduję przesuszenie korzeni i a tym samym utratę liści. Często zraszamy, latem nawet codziennie, aby zaś utrzymać wilgoć, roślinę warto usadowić na mokrych kamykach.
Kwitnienie:

Afelandrę nawozimy jedynie w okresie wegetacji, zimą zabiegu nie stosujemy. Przesadzamy w pierwszym okresie wiosny do większych doniczek, przy okazji młode osobniki można lekko przyciąć, dzięki czemu Afelandra rozkrzewi się. Rozmnażamy poprzez ukorzenien
Uwagi:

Afelandra jest dość trudna w uprawie, w razie niskich temperatur, słabego podlewania od razu zrzuca liście. Czasami na roślinie pojawiają się mszyce i tarczniki.

admin1 · Wysłany: Czw 20:47, 11 Mar 2010 Temat postu:

Agawa – Agave

Opis:

Roślina należąca do Agavaceae (dawnej Amaryllidaceae) pochodzi z terenów pustynnych Ameryki Północnej. Gatunki należące do tego rodzaju mają różną wielkość, liście jak i okres kwitnienia. Agawy są uprawiane głównie ze względu na ozdobne liście, chociaż ich kwiatostan jest również bardzo okazały, jednak agawa kwitnie po bardzo długim czasie (kilkadziesiąt lat). Najgorsze jest to, że gdy nam zakwitnie, obumiera. Mięsiste, grube liście zebrane w rozety posiadają (są zakończone) ostrymi kolcami, dlatego należy uważać na dzieci.Z najbardziej znanych gatunków należy wymienić: Agawę amerykańską (Agave americana) o grubych, mięsistych, szerokich, niebieskozielonych liściach, o kwiatostanach wyrastających do 8 m. Liście zakończone kolcami oraz kolczaste na brzegach. Kwiatostan złożony jest z ogromnej liczby kwiatów o odcieniu żółtawym. Najbardziej znane jej odmiany to: A. americana ‘Marginata’ która jest żółtobrzeżna, A. americana ‘Marginata Alba’ z białymi paskami wzdłuż brzegów liści, A. americana ‘Mediopicta’ z białym pasem w środku liścia. Do uprawy w mieszkaniach, lepiej wybrać mniejsze formy z rodzaju Agave np. Agave victoriae – reginae (Agawa królowej Wiktorii), której rozety osiągają z czasem średnicę do 50 cm i posiadającą białobrzeżne liście, Agave filifera o szerokich (3 cm) i długich (20 cm) liściach, Agave parrasana, również z szerokimi liśćmi, wyrastająca do 30 cm, Agave Schidigera o wąskich liściach (1,5 cm) i bardziej kulistej formie.
Uprawa:

Agawa wymaga stanowiska jasnego, przewiewnego jak i ciepłego. Jest mało wymagająca i jedynym kłopotem jest jej przezimowanie. W okresie letnim, wynosimy je na zewnątrz, zwłaszcza wysokie egzemplarze. Agawy trzymane w pomieszczeniu, dobrze raz na jakiś czas spryskać wodą. Agawa na okres zimowy wymaga przechowania w chłodnej temperaturze i jasnym pomieszczeniu. Wysokie egzemplarze można przechować w szklarni, gdzie temperatura powinna wynosić 4-6ºC. Mniejsze okazy można trzymać razem z kaktusami również w jasnym i chłodnym pomieszczeniu. Agawy lubią żyzną ziemię kompostową lub impektową, zmieszaną z dużą ilością piasku i żwirem. Agawa nie lubi zbytniej wilgoci, dlatego przepuszczalność gleby jak i dobry drenaż jest bardzo wskazany. Co do podlewania, to w lecie powinniśmy nie żałować jej wody (podlewamy obficie) w przeciwieństwie do zimy kiedy podłoże winno być suchawe. Nawożenie umiarkowane, które pozwoli agawie na bujniejszy rozrost. Ubogie podłoże sprawia, że agawa jest niezbyt duża. W okresie zimy lepiej jej nie nawozić. Przesadzanie w zależności od potrzeby przeprowadzamy na wiosnę. Młode egzemplarze często, (co rok/dwa lata) starsze rzadziej. Z dużymi egzemplarzami przesadzanie jest dużym kłopotem, więc przesadzamy tylko w razie konieczności. Rozmnażanie agawy jest proste, dokonujemy je poprzez pędy boczne przyziemne, które wycinamy jak najbliżej rośliny macierzystej a następnie w przepuszczalne podłoże. Pobrane sadzonki winny trochę poleżeć w celu przeschnięcia. Poza tym agawę rozmnożyć możemy poprzez nasiona.
Uwagi:

Agawa jest bardzo odporną rośliną, więc choroby, szkodniki raczej nie występują. Problemem, jaki może się pojawić to uszkodzenia liści (brunatnienie i gnicie), które są konsekwencją nadmiernej wilgoci, najbardziej groźnej w okresie zimowym. Autor opisu – Sargon.

admin1 · Wysłany: Czw 20:50, 11 Mar 2010 Temat postu:

Aglaonema

[link widoczny dla zalogowanych]

Opis:

Aglaonema w naturalnych warunkach występuje w południowo wschodniej Azji. W Polsce uprawianych jest kilka odmian o liściach szmaragdowozielonych w białe plamy, owalnych lub jajowatych. Kwiat w zależności od odmiany osiąga nawet do jednego metra wysokości.
Uprawa:

Stanowisko półcieniste, ciepłe, temperatura nie powinna spadać poniżej 18ºC, w niższych temperaturach kwiat przestaje rosnąć. Podlewanie intensywne, roślina lubi wysoką wilgotność powietrza, dobrze reaguje również na zraszanie ale nie lubi jak woda w nadmiarze pozostaje na liściach. W okresie od wiosny do jesieni zalecane jest zasilanie nawozami do roślin doniczkowych. Ziemia standardowa, roślinę przesadzamy wiosną. Rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe. Młode pędy sadzimy w mieszance torfu z piaskiem. Temperatura powinna być dość wysoka, a ziemia stale wilgotna, niektórzy zalecają również zastosowanie ukorzeniacza. Młode rośliny ukorzeniają się po 2-3 tygodniach. W suchym pomieszczaniu o słabej wentylacji i suchym powietrzu aglaonema bardzo często atakowana jest przez przędziorki i wełnowce.
Zastosowanie:

Doskonała roślina na okno kwiatowe, do ogrodów zimowych, kompozycji roślin o ozdobnych liściach.
Kwitnienie:

Kwiaty nie stanowią ozdoby rośliny, pojawiają się od wiosny do jesieni.
Zimowanie:

W okresie zimowym ograniczamy podlewanie nie dopuszczając do spadku temperatury poniżej 16ºC.

admin1 · Wysłany: Czw 20:52, 11 Mar 2010 Temat postu:

Aloes - Aloe

Aloes pochodzi z tropikalnych regionów m.in. Afryki i Madagaskaru. Obejmuje około 250 gatunków i należy do sukulentów. Wyglądem przypomina troszkę agawę i ma drzewkowaty, bądź krzewiasty pokrój. Najbardziej znane gatunki aloesu, które możemy spotkać w sprzedaży, to Aloes pstry (Aloe variegata) o wzniesionych liściach, biało nakrapianych, który jeżeli będzie miał odpowiednie warunki może zakwitnąć Aloes drzewiasty (Aloe arborescens) charakteryzujący się grubymi, mięsistymi liśćmi, ząbkowanymi na brzegach. Kwitnie czerwonymi, rurkowatymi kwiatami na szczycie pędu kwiatowego. Jego pędy mają właściwości lecznicze, wykorzystywane do przyspieszenia gojenia ran i niszczenia bakterii. Aloes zwyczajny (Aloe vera) również o właściwościach leczniczych, mający zwarty pokrój, grube, mięsiste, ząbkowane na brzegach liście. Latem możemy podziwiać, żółte i dzwonkowate kwiaty. Aloes ościsty Aloe aristata charakteryzujący się liśćmi, tworzącymi zwartą rozetę, pokryte białawymi guzkowatymi kolcami.
Uprawa:

Aloes wymaga stanowiska jasnego, słonecznego, w lecie ciepłego 18-24 ºC, a zimą chłodniejszego 6-10 ºC. Aby roślina zakwitła zimą powinniśmy na 4-5 tygodni przetrzymać go w temperaturze około 10 ºC. Znakomicie się czuje na parapecie okiennym. W okresie letnim możemy go wystawić na zewnątrz. Podłoże powinno być przepuszczalne, piaszczysto-gliniaste. Można wykorzystać ziemię znormalizowaną z dodatkiem piasku i gliny. Przesadzamy go w pierwszych latach, raz do roku a później nie rzadziej niż, co 2-3 lata. Wymaga on umiarkowanego podlewania (raz w tygodniu) tak, aby nie doszło do zalegania wody, co powoduje gnicie korzeni. Zimą ograniczamy podlewanie, jednak nie możemy dopuścić do wyschnięcia podłoża. Musimy zapewnić dobry drenaż np. z skorup ceramicznego kruszywa) Aloes jest bardzo wytrzymały na brak wody, więc jest znakomitą rośliną dla wiecznie zabieganych. W lecie zasilamy, co dwa tygodnie, słabym roztworem nawozu wieloskładnikowego. Rozmnażamy go poprzez małe odnóżki w trakcie wiosennego przesadzania, rzadziej sadzonki liściowe, ukorzeniane w piaszczystym podłożu, które ukorzeniają się w ciągu 4-6 tygodni.

admin1 · Wysłany: Czw 20:54, 11 Mar 2010 Temat postu:

Opis:

Alokazja pochodzi z Archipelagu Malajskiego, jej długoogonkowe liście wyrastają z kłącza. Najefektowniejszą odmianą jest Alocasia lowii ( nazywana również amazonika ), która posiada błyszczące, ciemnozielone liście o białych nerwach. Liście alokazji osiągają długość do 60 cm. Alokazja jest spowinowacona z rodzajem Colocasia, którego bulwy osiągające masę do 4 kg stanowią pożywienie dla mieszkańców Azji ( do spożycia nadaje się jedynie ugotowany lub upieczony fragment – surowy jest trujący ).
Uprawa:

Aby roślina dobrze rosła potrzebuje dużo miejsca, dużej wilgotności powietrza i wysokiej temperatury ok. 23 – 25 st. C ( zimą nie mniej niż 18 – 20 st. C ). Ze względu na swoje wymagania, roślinie trudno jest zapewnić komfortowe warunki w mieszkaniu ( Alokazja najlepiej czuje się w łazience i kuchni ). Ziemia w doniczce powinna być stale wilgotna a liście zraszane. Pielęgnacja: Co dwa tygodnie roślinę nawozimy ( poza zimą ). W związku z tym, że Alokazja rośnie szybko, powinniśmy umieszczać ją w dużych donicach a wiosną przesadzać. Rozmnażamy poprzez ukorzenianie młodych osobników rosnących na kłączach. Ukorzeniamy w wilgotnym torfie w zacienionym miejscu.
Uwagi:

Uwagi: Ze względu na wymagania odnośnie temperatury i wilgotności powietrza Alokazja najlepiej rośnie w szklarniach lub w oszklonych półkach.

admin1 · Wysłany: Czw 20:56, 11 Mar 2010 Temat postu:

Opis:

Amarcinum ma długie, ciemnozielone, sztywne liście. Na wysokiej łodydze pojawia się mnóstwo różowo-białych kwiatostanów. Roślina ta ma jedne z najpiękniejszych kwiatów z roślin domowych. Liście nie usychają, dlatego roślina może być uprawiana cały rok. To co czyni ten gatunek tak wyjątkowy to fakt że na jednej łodydze pojawia się do 25 kwiatostanów.
Uprawa:

Stanowisko, gdy Amarcrinum kwitnie, powinno być dobrze oświetlone, ale dość chłodne. Po kwitnieniu doniczkę należy postawić w słonecznym, przewiewnym i dość ciepłym miejscu. Podlewamy dość obficie od momentu, kiedy pojawią się pierwsze pąki kwiatowe. Całkowicie zaprzestajemy podlewania we wrześniu tak, aby umożliwić przejście cebuli w stan spoczynku. Rozmnażamy przez oddzielenie cebul przybyszowych. Młode cebule sadzimy do dużych naczyń.
Zastosowanie:

Amarcrinum to doskonała roślina zdobiąca nasze mieszkania, balkony i parapety. Ma wielkie piękne kwiaty, które cieszą wzrok przez miesiące. Kwitnąca doskonale nadaje się do ozdoby pomieszczeń, ciesząc swoim pięknem.
Uwagi:

Nie należy dopuszczać do zawiązywania się nasion, ponieważ ich pojawienie się bardzo osłabia cebule. Pędy kwiatowe należy ścinać, gdy łodygi zupełnie zaschną.

admin1 · Wysłany: Czw 20:59, 11 Mar 2010 Temat postu:

Anturium – Anthurium

Opis:

Anthurium należy do roślin egzotycznych z rodziny obrazkowatych (Araceae), których ojczyzną są tropikalne lasy Ameryki Południowej. Są to przeważnie epifity rosnące na korze drzewa. Ta wiecznie zielona roślina cieszy urodą kwiatów, które są bardzo egzotyczne w postaci łódkowatej pochwy kwiatostanowej z charakterystyczną kolbą. Kwiaty mogą mieć barwę czerwoną, różową, kremowobiałą lub jasnozieloną a ostatnio nawet wielobarwne. Liście błyszczące o kształcie owalnym lub sercowatym. Do uprawy domowej nadają się odmiany Anthurium scherzerianum, większe Anthurium andreanum (anturium Andreego) oraz Anthurium powabne, o pachnących kwiatach, które można uprawiać jedynie w warunkach szklarniowych. Anturium Scherzera posiada kwiatostany, które tworzą skrócona kolba, otoczona różową lub czerwoną pochwą dł.10 cm. Kwitną co jakiś czas przez cały rok, kwiaty utrzymują się przez kilka tygodni. Anturium Andreego o skórzastych, sercowatych, jasnozielonych pochwach kwiatostanowych dł. 12 cm, kolba żółtawobiała, prosta lub lekko wygięta. Połyskujące zielone i sercowate liście na długich ogonkach sięgają 20- 40 cm Anturium crystallinum (Anturium powabne) wyróżnia się brunatno-zielonymi, dużymi, owalnymi liśćmi z wyraźnym białym rysunkiem. Anthurium stosowane są jako rośliny doniczkowe oraz bardzo cenione jako kwiat cięty (głównie anturium Andreego).
Uprawa:

Anturium w okresie wegetacji od marca do września, wymagają dosyć wysokiej wilgotności powietrza. Wszystkie gatunki i odmiany wymagają stanowiska ciepłego i dobrze nasłonecznionego, choć osłoniętego przed bezpośrednim promieniowaniem słonecznym. Może to być okno od strony wschodniej lub północno-wschodniej. Anturium crystallinum rośnie dobrze jedynie w gorącej szklarni lub tropikalnym oknie. Temperatura podłoża nawet zimą nie powinna spadać poniżej 18ºC, a temperatura powietrza poniżej 15ºC. Najlepsze podłoże, to substrat torfowy, ziemia znormalizowana, jak również mieszanka mchu torfowca, ziemi kompostowej z dodatkiem gliny. Ważną czynnością w uprawie tych roślin jest podlewanie. W okresie wegetacji podlewamy obficie, letnią i miękką wodą. Można stosować deszczówkę uprzednio ogrzaną, oczywiście jest to uzależnione od rejonu zamieszkania. W rejonach silnie uprzemysłowionych nie możemy korzystać z tego sposobu. Zraszanie jest dla anturium raczej niekorzystne. Anturium, to rośliny bardzo wrażliwe na zasolenie, dlatego nie możemy przesadzić z dokarmianiem. Najlepiej stosować, co 2 tygodnie roztwór pożywki używanej w uprawie hydroponicznej, można również stosować zwykłe nawozy, ale w dawce kilkakrotnie mniejszej niż zalecana. Anturium przesadzamy na wiosnę w momencie, gdy pojawią się nowe pędy a rozmnażamy przez podział i siew. Stosując metodę siewu musimy się liczyć z długim okresem oczekiwania, ponieważ te rośliny długo się rozwijają. Bardzo częstą metodą rozmnażania jest również ukorzenianie kawałków łodygi, wówczas niezbędna jest ogrzewana mnożarka, wypełniona w połowie gruboziarnistym piaskiem a w drugiej połowie włóknistym torfem. Temperatura w mnożarce powinna wynosić 25- 35ºC.
Uwagi:

Suche powietrze i zbytnie nasłonecznienie mogą powodować zwijanie się liści, roślina staje się osłabiona i bardziej narażona na pojawienie się przędziorka chmielowa i wciornastków. Autor opisu – Sargon.

admin1 · Wysłany: Czw 22:06, 11 Mar 2010 Temat postu:

Araukaria wyniosła - Araucaria heterophylla

[link widoczny dla zalogowanych]

Opis:

Araukaria pochodzi z Australii i Nowej Kaledonii, tam osiąga wymiary dorodnego 60 metrowego drzewa. Na prostym pniu rozmieszczone są boczne gałęzie, pokryte igłami. Araukaria należy do niewielkiej ilości roślin iglastych, które można uprawiać w domu, w warunkach takich rośnie powoli, po kilku latach osiąga 1,5 – 2 metry.
Uprawa:

Zimą idealne dla rośliny miejsce powinno być jasne, a temperatura powinna wynosić 5 – 10 st C. Latem warto wstawić kwiat do ogrodu, w zacienione miejsce i często zraszać. Araukaria potrzebuje dużo miejsca, nie lubi towarzystwa innych roślin. Latem podlewamy umiarkowanie, aby zapewnić wilgotne podłoże, zimą jedynie symbolicznie. Pielęgnacja: Araukaria potrzebuje nawożenia, latem raz na tydzień, zimą zaprzestajemy dokarmiania. Przesadzamy dość rzadko, raz na 3 lata w kwaśne podłoże ( możemy zastosować zwykłą ziemię do roślin doniczkowych zmieszaną z niewielką ilością kompostu z igieł świerkowych ). Nasiona Araukarii sprowadzane są z naturalnych siedlisk , należy jednak pamiętać że czas od ich zbioru do wysiewu nie może przekroczyć 10 dni; w przeciwnym razie narażamy nasiona na spadek zdolności kiełkowania. Rozmnażamy z nasion lub z pół zdrewniałych sadzonek pobranych w grudniu lub styczniu – przed zabiegiem należy roślinę zahartować. Ukorzeniamy w wilgotnym podłożu, przy wysokiej wilgotności powietrza i temperaturze ok. 20 st C. Proces rozmnażania rośliny jest dość skomplikowany i lepiej zostawić go fachowcom.
Uwagi:

Araukaria przebywając w zbyt wysokiej temperaturze, zwłaszcza gdy zimą wynosi ona powyżej 21 st. C traci igły. W warunkach takich jest również narażona na atak wełnowców.

admin1 · Wysłany: Czw 22:08, 11 Mar 2010 Temat postu:

Asparagus

Opis:

Do rodziny asparagusów zaliczamy ok. 350 gatunków. Do najbardziej znanych gatunków możemy zaliczyć asparagus lekarski, wiszący asparagus południowoafrykański, asparagus pierzasty. Wszystkie rośliny mają drobne, niepozorne łuskowate gałęziaki, które z zależności od gatunku mogą mieć kształt igieł lub liści, wyrastające z wzniesionych, niekiedy wijących się pędów.
Uprawa:

Asparagus bardzo dobrze czuje się w pomieszczeniach ciepłych jak i w miejscach o nieco niższej temperaturze. Stanowisko powinno być jasne, ale bez bezpośredniego nasłonecznienia. Asparagus lubi częste i obfite podlewanie, szczególnie w okresie letnim kiedy roślina intensywnie wzrasta. W okresie zimowym jeśli rośnie w chłodniejszym miejscu możemy ograniczyć intensywność podlewania. W okresie od wiosny do jesieni niezbędne jest stałe nawożenie nawozami wieloskładnikowymi. Ziemia może być uniwersalna do roślin doniczkowych ale warto corocznie przesadzić roślinę do doniczki nieco większej. Podczas przesadzania zawsze sprawdzamy stan korzeni i usuwamy chore korzenie. Najprostszą metodą rozmnażanie asparagusa jest wysiew nasion, ale można rozmnażać też przez podział dorosłej rośliny. Asparagus może być atakowany czerwce i wełnowce. Szkodniki atakują zazwyczaj gdy roślina rośnie w suchym i ciepłym pomieszczeniu, gdzie jest słaba wymiana powietrza.
Zastosowanie:

Roślina uprawnia jest najczęściej w naczyniach wiszących lub stojakach na kwiaty, wyrastają wówczas długie zwisające pędy. Roślina wykorzystywana w kompozycjach florystycznych.

admin1 · Wysłany: Czw 22:10, 11 Mar 2010 Temat postu:

Aspidistra - Aspidistra wyniosła

Opis:

Aspidistra wyniosła to bardzo popularna roślina doniczkowa, pochodząca z wysp Japonii. Roślina dobrze znosi i toleruje niekorzystne warunki uprawy takie jak suche powietrze, wahania temperatury, mała i niewystarczająca ilość światła. Jednym słowem rośnie tam i w takich warunkach jakie jej zapewnimy, nawet w miejscach gdzie inne rośliny dawno by zginęły. Przy dobrych warunkach i odpowiedniej pielęgnacji bardzo łatwo i szybko się rozrasta.
Uprawa:

Pielęgnacja prosta, roślina rośnie w każdych warunkach temperaturowych i oświetleniowych. Jedynym zabiegiem jest podlewanie, dobrze rośnie jak ma stale wilgotną glebę. W okresie silnego wzrostu lubi nawożenie nawozami do roślin doniczkowych. Od czasu do czasu warto przetrzeć liście mokrą ściereczką, usuwając plamy od twardej wody i kurz. Ziemia w uprawie rośliny powinna być bogata w składniki pokarmowe, obornikowa lub liściowa. Aspidistra wyniosła nie wymaga częstego przesadzania, przesadzamy wiosną jak widzimy, iż korzenie przestają się mieścić w doniczce. Rozmnażanie przez podział kłącza rośliny macierzystej, wczesną wiosną. Młode rośliny szybko się rozrastają.
Zastosowanie:

Bardzo prosta w uprawie i niezwykle mało wymagająca roślina o ozdobnych liściach. Niestety obecnie coraz rzadziej spotykana.

admin1 · Wysłany: Czw 22:12, 11 Mar 2010 Temat postu:

Astrofytum (Czapka biskupa) – Astrophytum

Opis:

Kaktus ten pochodzi z północno-wschodniego Meksyku i Teksasu, gdzie panuje klimat subtropikalny. Jest kształtu kulistego, posiada 5 szerokich żeber, a pokryty jest charakterystycznymi wełnistymi kłaczkami. Ta roślina jest pozbawionym cierni sukulentem, który należy do najbardziej poszukiwanych. Jej promieniste kwiaty są koloru żółtego, a usadowione są na wierzchołku rośliny. Astrophytum myriostigma często potocznie nazywany jest „czapką biskupa”. Zazwyczaj uprawiany jest pojedynczo w doniczkach lub w grupach.
Uprawa:

W okresie letnim powinien być uprawiany w miejscu słonecznym, suchym i ciepłym.. Preferuje ziemię przepuszczalną, mało podlewaną i nawożoną. Nawozimy tylko starsze rośliny (raz do roku w okresie wiosennym), zaś podlewamy po przeschnięciu podłoża. Zazwyczaj należy przesadzać raz na kilka lat. Rozmnażanie następuje z dużych nasion. Skuteczne rozmnożenie jest zadaniem dosyć trudnym.
Kwitnienie:

Czerwiec – Sierpień.
Zimowanie:

W zimie potrzebuje miejsca chłodnego i jasnego.